Hakikat olunca bütün duyuların ayaklanır. Lambanın ışığı yakar, su damlaları seni de ıslatır. Ses, normalde “gönül teli” dendiğinde gülümseyip geçtiğin bir garip boşlukta titreşir durur. Gözün hem baktığını görür hem de anılara dalar. Havayı koklarsın. Nefesini dinler, kalbini duyarsın. Çünkü ‘Ters Okyanus’, senin hikâyene de yer açar. “

Artık bedenin senin değil de, sanki bir başkasının bedeniymiş gibi hissettiğinde, içerdeki sırların, gizlerin, saklı kalanların kabukları çoğaldığında, kendi içimizde yaşadığımız diğer bizlerle, görünür olanın gel-gitleri üzerine bir ev gösterisi. “Herkesin yüreğinin bir köşesinde her zaman üçüdür saat gecenin.” Bu gösteri böyle bir duyguyla ortaya çıkmıştır.